Steve Jobs odszedł od nas 14 lat temu, dzisiaj. Napisałem dla niego nekrolog w BusinessWeek w tamtym czasie, koncentrując się na latach NeXT. Z jego życiową piosenką na zawsze wplecioną w tkaninę Apple, Jobs spoczywa z sublime satysfakcją symboliczną nieśmiertelnością. -------------------------------   Księga Jobsa, przypowieść o pasji   Steve Jobs był intensywnie pasjonujący się swoimi produktami, emanując zaraźliwym entuzjazmem, który rozciągał się od indywidualnych prezentacji rekrutacyjnych po demagogię na dużą skalę w audytoriach. Wszystko przychodziło mu tak naturalnie, ponieważ był zakochany, żyjąc sonetem Szekspira, z tragicznymi zwrotami, niespełnioną erą wygnania i ostatecznie triumfalnym zjednoczeniem. Na poziomie osobistym i korporacyjnym, to archetyp Podróży Bohatera przekształcony w hiperbolę.   Lata NeXT były dla niego torturą, ponieważ był przymusowo oddzielony od swojej prawdziwej miłości. Kiedy chodziliśmy na spacery, lub jeśli mieliśmy chwilę w korytarzu, kierował rozmowę na żałosne pytanie: „Co powinno zrobić Apple?” Jakby był wygnanym na Elbę, Jobs zawsze chciał wrócić do domu. „Apple powinno kupić NeXT.” Wydawało mi się to wówczas oburzające; który CEO Apple kiedykolwiek zaprosiłby Jobsa z powrotem i oczekiwałby, że długo utrzyma swoją posadę?   Macintosh na jego biurku w NeXT miał wycięte paski logo Apple, pamiątkę bólu wyrytego głęboko w plastiku.   System operacyjny NeXTSTEP, obiektowe ramy i Interface Builder były pięknymi produktami, ale utknęły w tym, co Jobs uważał za prozaiczny biznes sprzedaży IT dla przedsiębiorstw. Sprzedaż była nudna. Gdzie były masy? Rodzice NeXTSTEP sprzedawali tłumowi mugoli. Magia wydawała się zmarnowana. ….   (Pełny tekst: Osobliwość   Jobs był mistrzem architektury designu Apple. Często krytykowany za epizody mikrozarządzania i aktywizmu estetycznego, spartańskie wrażliwości Steve'a przyspieszyły przejście od sprzętu do oprogramowania. Dematerializując interfejs użytkownika znacznie wcześniej, niż inni myśleli, że to możliwe, Apple mogło przenieść bałagan przycisków i sprzętu do elastycznej i znacznie bardziej dochodowej dziedziny oprogramowania i usług. Fizyczna rzecz została zminimalizowana do zaledwie naczynia dla kodu.   Znowu, to przychodziło Jobsowi naturalnie, ponieważ tak żył, od skromnych mebli w domu, przez prostotę ubioru, po swoją wojnę z przyciskami, od myszy po klawiaturę i telefon. Jobs odczuwał visceralną niepokój z powodu wizualnego hałasu niedoskonałości.   Kiedy Apple po raz pierwszy zaprezentowało mysz, Bill Gates nie mógł uwierzyć, że możliwe jest osiągnięcie tak płynnego śledzenia w oprogramowaniu. Z pewnością istniało dedykowane rozwiązanie sprzętowe wewnątrz.   Kiedy zaprosiłem Jobsa, aby na chwilę oderwał się od NeXT, aby przemówić do grupy studentów, usiadł w pozycji lotosu przed moim kominkiem i zachwycił nas przez trzy godziny, jakby prowadził seans. Ale potem zapytałem go, czy podpisze moją klawiaturę Apple Extended, na której już miałem podpis Woz'a. Wykrzyknął: „Ta klawiatura reprezentuje wszystko, co nienawidzę w Apple. To pancernik. Dlaczego ma tyle klawiszy? Czy używasz tego klawisza F1? Nie.” I swoimi kluczami od samochodu odczepił go. „A co z tym klawiszem F2?” Wszystkie poszły. „Zmienię świat, klawiatura po klawiaturze,” zakończył spokojniejszym głosem. ----   Było to przytłaczające, aby reflektować nad tak wielkim człowiekiem, z wyrafinowanego zestawu doświadczeń... ale był moim bohaterem z dzieciństwa, i przekonałem go, aby pozwolił mi przeprowadzić badanie jego stylu zarządzania, gdy byłem niskim pracownikiem w NeXT. Niemniej jednak, zastanawiałem się, czy uchwyciłem jego istotę w tych latach wygnania z Apple. Dlatego byłem zaskoczony, gdy redaktor BW odpisał: "Myślę, że ten tekst jest jednym z najlepszych, jakie kiedykolwiek przeczytałem o Steve'ie." :))